Teatr wskrzeszonych

Na książkę „Teatr wskrzeszonych” zdecydowałam się (tak, niestety) ze względu na okładkę. Widziałam, że jest to thriller, czyli gatunek, który bardzo lubię, ale to jednak okładka przesądziła o moim wyborze. Zdjęcie wykonała sama autorka książki. Trzeba przyznać, że przykuwa uwagę.

Tatiana Jachyra jest fotografem. W jej portfolio (klik) można znaleźć zdjęcia z sesji fotograficznych, zdjęcia teatralne i z planów filmowych. Najbardziej zachwyciły mnie fotografie Olgi Bołądź. W 2013 roku ukazała się jej powieść „Wieczerza”. Niestety nie  miałam jeszcze okazji jej przeczytać.  

Prokurator okręgowy Michał Gabryjelski zostaje przydzielony do rozwiązania sprawy seryjnego mordercy, który zabija młode kobiety łudząco podobne do zmarłej przed laty brunetki. Najpierw uprawia z nimi seks, następnie wstrzykuje im śmiertelną dawkę formaliny. Jest bardzo dokładny w tym, co robi. Myje zwłoki i pokrywa je specjalnym balsamem, na który składają się substancje takie jak lanolina i formaldehyd. Tak przygotowane ciała ubiera w suknie ślubne i porzuca na cmentarzach. Nie zostawia żadnych śladów, co znacznie utrudnia dochodzenie.

Gdy Gabryjelski zauważa, że śledztwo wymyka mu się spod kontroli, postanawia skorzystać z pomocy biegłego psychologa, którym jest profiler Wiktor Frank. Prokurator wie, że dzięki niezwykłym umiejętnościom psychologicznym mężczyzny, który potrafi wcielić się w rolę mordercy, wkroczyć do jego umysłu i przeanalizować jego sposób myślenia, dochodzenie ruszy z miejsca.  Frank z łatwością tworzy profil psychologiczny sprawcy. Czy zespołowi śledczych uda się dorwać mordercę? Kim jest niedoszły pan młody?

Michał Gabryjelski, to jego jako pierwszego biorę na celownik. Postać niezwykle irytująca. Gdyby wszyscy faceci byli takimi łajdakami jak nasz pan prokurator, to idę o zakład, że kobiety wystrzelałyby każdego przedstawiciela płci brzydkiej. Mężczyzna po trzydziestce, stanu wolnego, lubi się bawić. Korzysta z życia jak mało kto. Alkohol, narkotyki, panienki – to jego chleb powszedni. Nie ma za grosz szacunku do kobiet, z którymi spędza noc. Kiedy czytałam o jego ekscesach, to nóż mi się w kieszeni otwierał. Gabryjelski myśli, że skoro ma kasę i jest k i m ś, to może pozwolić sobie na wszystko.

Wiktor Frank jest za to strasznym dziwakiem. Wpływ na jakiego charakter i sposób bycia miały na pewno wydarzenia z przeszłości, o których przeczytacie w książce. Pozostali bohaterowie nie zapadli mi w żaden sposób w pamięć.

Powieść przesiąknięta jest erotyzmem, opisy są tak realistyczne, że czasem włos jeży się na głowie. Gdy czytałam fragmenty poświęcone sekcji zwłok, miałam wrażenie, że sama stoję przy metalowym stole w prosektorium. A to kilka lat temu mi się zdarzyło, więc z uwagą śledziłam ten wątek.

Dawno nie czytałam tak dobrego thrillera, który zmroził mi krew w żyłach. Czasem trudno mi uwierzyć, że został napisany przez kobietę. Sceny przemocy, czy zbliżeń cielesnych zostały opisane w sposób niemalże fotograficzny. Powieść porusza wiele nagłośnionych w mediach problemów, takich jak alkoholizm, narkomania, próby samobójcze, czy też nekrofilia. Na uwagę zasługuje bogaty, wręcz poetycki język autorki. Gdyby fabuła była mniej przewidywalna, uznałabym powieść za fenomenalną, jedną z lepszych, jakie czytałam. Niestety jestem nią trochę rozczarowana, ponieważ  chciałam śledzić wątek mordercy, a odebrano mi tę możliwość. Mimo wszystko polecam.

 Ocena: ✭✭✭✭✭✭✭✭✭✭

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu: