Słońce po burzy

Robyn Carr to amerykańska pisarka. Studiowała pielęgniarstwo. Poślubiła swoją miłość ze szkoły średniej tuż przed tym, jak mężczyzna podczas wojny w Wietnamie wyjechał do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych jako pilot helikoptera.

Carr podążała za swoim nowym mężem od bazy do bazy, a ponieważ nie przebywali zbyt długo w jednym miejscu, nie była w stanie kontynuować kariery pielęgniarskiej. Kiedy zaszła w ciążę, zaczęła czytać romanse, a niedługo po tym, postanowiła sama pisać powieści. Robyn Carr pisze w szczególności dla kobiet. Od tego czasu opublikowała dziesiątki historycznych i współczesnych powieści romantycznych, ale też literaturę faktu, opowiadania, artykuły, a nawet kilka scenariuszy, które nie zostały jeszcze sprzedane. Pisarka prowadzi również comiesięczne „Carr Chats” w Bibliotece Paseo Verde w Henderson w stanie Nevada, gdzie przeprowadza wywiady z innymi autorami. Na podstawie jej powieści powstał serial na platformie Netflix.

Melinda Monroe jest położną i pielęgniarką w jednym ze szpitali w Los Angeles. Po tragicznej śmierci męża postanawia zacząć swoje życie na nowo, mając nadzieję, że ucieczka w pracę złagodzi jej ból po jego stracie. Opuszcza Miasto Aniołów i przybywa do Virgin River, małego Kalifornijskiego miasteczka, w którym potrzebna jest pomoc położnej, gdyż jedyny lekarz jest starszym mężczyzną z artretyzmem. Na miejscu okazuje się, że chata, w której ma zamieszkać to kompletna ruina, a doktor, z którym ma pracować to straszny gbur. Mel czuje, że trafiła z deszczu pod rynnę i w tym miejscu pogrąży się jeszcze bardziej w smutku. Kiedy decyduje się wrócić do Los Angeles, na progu gabinetu znajduje porzucone niemowlę. W jej życiu pojawia się też pewien mężczyzna, który przekonuje ją do zmiany planów i pozostania w Virgin River.

Małe miasteczka mają to do siebie, że ich mieszkańcy wiedzą wszystko o wszystkich, ale też skrywają w sobie tajemnice, o których nikt nie ma pojęcia. Virgin River wcale się pod względem nie różni. Ludzie są tu przyjaźni i niezwykle pomocni, ale borykają się z różnymi problemami, z którymi przyjdzie się zmierzyć również Mel. Teraz jest już częścią tej małej społeczności.

Melinda to kobieta mocno doświadczona przez życie. Najpierw starała się z mężem o dziecko, którego jednak nie mogła mieć, potem tego męża straciła. Pozbawiona nadziei na lepsze jutro, podejmuje ryzyko i wyrzeka się swojego dawnego, luksusowego życia. Trafia do miejsca, w którym nikogo nie obchodzi to, jakiej marki jeansy nosi. Mel dość szybko odnajduje się w nowej rzeczywistości, nawiązuje przyjaźnie w małej społeczności i oddaje swoje serce Jackowi, właścicielowi jedynego w Virgin River baru, który przed laty służył w Marines. Czy tej dwójce pisany jest szczęśliwy związek czy może los znów postanowi pokrzyżować im plany?

Nie jestem miłośniczką obyczajówek, ale „Słońce po burzy” to powieść, która przypadła mi do gustu i być może w końcu przekonam się do tego gatunku. Na jej podstawie powstał serial na Netflixie, którego jeszcze nie widziałam. Planuję obejrzeć go w przyszłości, ponieważ jestem bardzo ciekawa, jak przedstawiono w nim historię Melindy. Jestem pewna, że obrazy mogą być równie dobre, co słowa spisane na kartach tej powieści.

Robyn Carr ma lekkie pióro, powoli dozuje nam emocje, jej teksty czyta się z ogromnym zaciekawieniem i przyjemnością. Autorka dba o to, by czytelnik nie znudził się historią, dlatego pojawiają się nagłe zwroty akcji i momenty, w których da się odczuć niepokój. Jest to też książka, która z nieco bardziej wrażliwych czytelniczek może wycisnąć łzy.

Polubiłam drugoplanowych bohaterów „Słańca po burzy”. Doktor Mullins wydaje się być niesympatycznym, sarkatycznym staruszkiem, ale ma bardzo dobre serce. Uwielbia pomagać mieszkańcom swojego miasteczka i okolic. Poznajemy tajemniczą historię Jacka Sheridana i jego kumpla z piechoty morskiej – Johna, zwanego przez wszystkim Proboszczem.

„Słońce po burzy” to powieść obyczajowa z elementami romansu, która pokazuje, że życie pełne jest niespodzianek. W głównej bohaterce, Melindzie, na nowo budzi się nadzieja na lepsze jutro. Tytuł książki idealnie odzwierciedla jej treść. Jest to lektura, przy której spędziłam bardzo miłe chwile. Polecam nie tylko miłośniczkom gatunku.

 

Ocena: ✭✭✭✭✭✭✭✭✭✭

Za egzemplarz recenzencki dziękuję księgarni internetowej: