Gałęziste

Artur Urbanowicz to matematyk i informatyk, który wykłada na Uniwersytecie Gdańskim. Swoją przygodę z pisaniem rozpoczął już jako nastolatek. Jest miłośnikiem horroru. Zadebiutował powieścią grozy „Gałęziste”, której akcja toczy się na ziemiach Suwalszczyzny.

Nie mam w zwyczaju wracać do lektury książek, które już kiedyś czytałam, chociażby były to prawdziwe perełki. Zwyczajnie brakuje mi na to czasu. Wciąż mam pełne pudła, w których czekają na mnie zakupione na promocjach egzemplarze. Pierwszeństwo zawsze mają u mnie książki, które otrzymuję w ramach współpracy recenzenckiej. Miałam przyjemność recenzować „Gałęziste” przeszło dwa i pół roku temu. Pamiętałam fabułę tej powieści jak przez mgłę, więc gdy tylko pojawiła się okazja, by przeczytać ją jeszcze raz, nie musiałam się długo zastanawiać. W końcu oceniłam ją na osiem gwiazdek w mojej dziesięciogwiazdkowej skali. A tym razem miałam dostać w swoje ręce reedycję z naniesionymi przez autora poprawkami. Przypomnę Wam krótko fabułę powieści.

Karolina Górska i Tomek Wawrentowicz to para studentów z Warszawy, którzy organizują Wielkanocny wypad we dwoje na Suwalszczyznę. Ich związek ostatnio przeżywa kryzys. Coraz trudniej znaleźć im ze sobą nić porozumienia. Nic dziwnego, w końcu Karolina jest mocno praktykującą katoliczką, która pragnie dochować czystości aż do ślubu, a Tomek zadeklarowanym ateistą, który jak każdy facet ma swoje potrzeby. Wielkanoc spędzona poza Warszawą ma pomóc im odbudować związek i na nowo rozpalić uczucie, które zaczęło powoli wygasać. To okazja nie tylko do tego, by zwiedzić ciekawe, nieznane dotąd miejsca, ale i spędzić ze sobą jak najwięcej czasu. Młodzi ludzie już na początku swojej wyprawy doświadczają licznych problemów. Tomek jest cukrzykiem,  któremu nie jest łatwo utrzymać odpowiedni poziom cukru w dość beztroskim trybie życia. Szczególną ostrożność musi zachować zwłaszcza wtedy, gdy prowadzi samochód. Niewiele potrzeba, by stracić panowanie nad kierownicą. To właśnie sprowadza pierwsze kłopoty na naszą dwójkę oraz autostopowiczów, którzy towarzyszą im w trasie. Gdy Tomek wraz z Karoliną docierają do gospodarstwa agroturystycznego w Osinkach, w którym mają zatrzymać się na kilka następnych dni, okazuje się, że jego właściciele wyjechali i zapomnieli poinformować o tym parę. W ramach rekompensaty oferują młodym nocleg w gospodarstwie w Białodębach w pobliżu dawnego cmentarza Jaćwingów. Dwójka bohaterów dociera w końcu do celu, choć nie jest im łatwo przedrzeć się samochodem przez ponury las. Las, który zapewni im nie tylko mnóstwo przygód, ale i mrożących krew w żyłach momentów. 

Musiałabym przeczytać pierwsze wydanie jeszcze raz, aby móc porównać, co tak naprawdę Artur Urbanowicz zmienił w swojej powieści.  Niestety nie znalazłam na to czasu, ale doskonale pamiętam, co nie spodobało mi się dwa lata temu. A jeśli coś wyleciało mi z głowy, to zawsze mogę zerknąć do mojej poprzedniej recenzji. 

„Gałęziste”, które ukazało się w księgarniach nakładem wydawnictwa Novae Res przysporzyło mi mnóstwo problemów podczas czytania. Literki były małe, książkę z trudem się trzymało, ponieważ miała niestandardowy format, więc i czytanie nie było łatwe i przyjemne. Wydawnictwo Vesper zadbało nie tylko o ciekawszą okładkę, ale również o komfort czytelnika. Czcionka jest większa, więc wzrok już się tak nie męczy. Otrzymałam egzemplarz recenzencki przed korektą, więc książki w księgarniach mogą nieco odbiegać od tej mojej. Podobno finalna wersja będzie miała twardą oprawę i ilustracje, których miało zabraknąć w prebooku. W moim pojawiło się kilka mrocznych obrazków autorstwa Michała Loranca, może w ostatecznej wersji będzie ich więcej. Nowe wydanie wzbogacone jest o posłowie dr Krzysztofa Grudnika - literaturoznawcy, krytyka literackiego i tłumacza.

Odniosłam wrażenie, że nowe wydanie jest mniej chaotyczne. Fabuła wciągnęła mnie znacznie szybciej niż ostatnio, być może dlatego, że wiedziałam już, co wydarzy się na następnych stronach i jeszcze raz chciałam to przeżyć wraz z bohaterami. Dopiero po 275 stronie autor wprowadził bardziej dynamiczne opisy, wydawało mi się, że gdzieś mu się z nimi spieszy. Rozumiem, że podczas ucieczki z domu Roguckiego trzeba było działać szybko, ale czytelnik za bardzo odczuł to „szybko”. 

Kiedyś pisałam, że „Gałęziste” to thriller osadzony w dość mrocznym klimacie. Teraz mogę uznać tę powieść za horror, w którym nie brakuje tajemnic, trudnych do rozwikłania zagadek, niezwykłych zjawisk i mar. Osoby o słabych nerwach z pewnością mogą doświadczyć dreszczyku emocji. Mnie ta historia nie przestraszyła ani za pierwszym, ani tym bardziej za drugim razem, ale nawet teraz odczuwałam niepokój. I jestem już w stu procentach pewna, że chcę wybrać się na krótką wycieczkę na Suwalszczyznę. Dwa i pół roku temu napisałam, że autor osiągnął swój cel i powieści niczego nie brakowało. Podtrzymuję swoje zdanie. Po korekcie jest to naprawdę dobry kawałek lektury i czytelnik na pewno nie odczuje, że ma do czynienia z debiutantem. Zniknęły rażące błędy językowe i stylistyczne oraz drobne  niedociągnięcia, a także przydługie opisy, które mogły nas zanudzić. Autor poprawił dialogi, a niektóre wątki skierował na nieco inne tory. W efekcie otrzymaliśmy powieść, kora została dopracowana do ostatniego szczegółu. 

Artur Urbanowicz doskonale stopniuje napięcie, potrafi zaskoczyć czytelnika nieprzewidywalnymi zwrotami akcji. Posługuje się łatwym w odbiorze językiem, nawiązuje do lokalnych legend, baśni i mitycznych stworzeń. Opis Suwalszczyzny budził grozę, ale jednocześnie niezwykle mnie intrygował. Książka ta okazała się dla mnie strzałem w dziesiątkę. Cieszę się, że mogłam przeżyć tę przygodę jeszcze raz. 

„Gałęziste” to powieść pełna skrajności. Jak to mówią, przeciwieństwa się przyciągają. I to pewnie dlatego Karolina i Tomek zostali parą. Górska to mały rudzielec, ale daleko jej do Małej Mi wykreowanej przez Tove Jansson w Muminkach. Jest spokojna, miła, pomocna, w dodatku to praktykująca katoliczka. Tomek, za którym szaleją dziewczyny, jest zaś nerwowy, niecierpliwy i uważa się za ateistę. Nic dziwnego, że w ich związku sprzeczki są niemal codziennością.

W powieści Artura Urbanowicza pojawia się wielu bohaterów. Leśniczy Leszek Zdancewicz, tajemniczy Andrzej Rogucki, czy zaginiona Anna Żukowska. Wszyscy mają ogromne znaczenie dla fabuły powieści. Tak samo jak mieszkająca z babcią Natalia Prus, u której zatrzymała się Karolina z Tomkiem. Chcę uniknąć spoilerów, więc jeśli jesteście ciekawi, jaką rolę odegrały poszczególni bohaterowie, musicie koniecznie sięgnąć po książkę. 

„Gałęziste” to powieść naszpikowana zjawiskami paranormalnymi, które mają miejsce w przepięknych lasach Suwalszczyzny. Znajdziecie w niej istoty nadprzyrodzone, zapomniane legendy o Jaćwingach, dawne wierzenia, momenty grozy, wszystko czego czytelnicza dusza zapragnie. Jeśli jesteście miłośnikami literatury z dreszczykiem, koniecznie musicie zmierzyć się z tą powieścią. 

Premiera książki zaplanowana jest na  13 listopada 2019 r. Jej prapremiera odbędzie się podczas tegorocznej edycji Międzynarodowych Targów Książki w Krakowie w dniach 24-27 października 2019 roku.

Ocena: ✭✭✭✭✭✭✭✭✭✭

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu: