Naśladowca

Erica Spindler to amerykańska autorka powieści z gatunku thrillera romantycznego. Zadebiutowała w 1989 roku powieścią „Gry miłosne”, choć pisać z zamiarem wydania w przyszłości książki zaczęła w 1982 roku. Z twórczością pani Spindler spotykam się pierwszy raz. „Naśladowca” jest pierwszą częścią cyklu o detektyw Kitt Lundgren. Książka została napisana w 2006 roku, w Polsce swoją premierę miała rok później. Wydanie wznowiono w 2013 oraz w 2016 roku nakładem wydawnictwa HarperCollins Polska.

Detektyw Kitt Lundgren dowiaduje się przypadkiem o zabójstwie dziesięcioletniej dziewczynki.

Zbrodnia do złudzenia przypomina serię morderstw sprzed pięciu lat, nad którymi pracowała. W 2001 roku w niedużym miasteczku Rockford w stanie Illinois doszło do trzech zabójstw dziewczynek w podobnym wieku. Morderca dusił ofiary w czasie snu w ich własnych sypialniach, a później malował ich usta różową szminką. Detektyw Lundgren nie udało się jednak schwytać sprawcy, ponieważ ten nie pozostawiał żadnych śladów. Wszystko wskazuje na to, że Morderca Śpiących Aniołków powrócił, a Kitt za wszelką cenę chce poprowadzić śledztwo i doprowadzić mordercę przed sąd. Niestety dochodzenie trafia w ręce młodej i niezwykle ambitnej detektyw M. C. Riggio, jednak żądania sprawcy nie pozostawiają policji wyboru i Kitt zostaje włączona do śledztwa mimo wyraźnej niechęci Riggio. Przyłączenie detektyw Lundgren do tej sprawy okazuje się doskonałym posunięciem, gdyż bystre oko Kitt dostrzega niuanse, które różnią najnowszą zbrodnię od tych sprzed lat. Czy tym razem uda się jej ująć mordercę?

Kitt Lundgren jest kobietą po przejściach. Gdy pięć lat wcześniej próbowała schwytać Mordercę Śpiących Aniołków, jej córka zmagała się białaczką limfatyczną. Niestety nie udało jej się wygrać z chorobą i dziewczynka zmarła. Detektyw po stracie jedynego dziecka załamała się, popadła w alkoholizm, a wszystko to doprowadziło do rozwodu z mężem. Z biegiem czasu kobieta zaczęła wychodzić na prostą, a kiedy dowiedziała się o powrocie seryjnego mordercy, znów zaangażowała się w działania policji. Autorka doskonale prześwietliła służbę detektywa kryminalnego, ukazując jej plusy i minusy. Jak nietrudno się domyślić, większy nacisk położyła na wady. Zawód Kitt nie należy ani do tych bezpiecznych, ani do tych, które charakteryzują się stałym wymiarem czasu pracy. Kobieta musi być w pełnej gotowości o każdej porze dnia i nocy. Czasem nie starcza jej czasu na odpoczynek, czy porządny posiłek. Trudności z ujęciem mordercy sprawiają, że Kitt przestaje wierzyć w swoje możliwości, popada w coraz większe zmęczenie i załamanie. Życie zawodowe wiedzie prym nad życiem prywatnym.

„Naśladowca” jest napisany prostym językiem. Pierwsze strony wzbudziły moją niechęć do stylu autorki. Obawiałam się, że będzie to słaba pod względem językowym książka. Na szczęście moje wrażenie było mylne i czytanie powieści sprawiło mi wielką przyjemność. Akcja goni akcję, Erica Spindler stopniuje napięcie i potrafi zaskoczyć czytelnika. Świetnie zaplanowała intrygę, która czekała na rozwiązanie dopiero na ostatnich stronach. Autorka jest mistrzynią podrzucania fałszywych tropów. Byłam święcie przekonana, że książka jest przewidywalna i w połowie udało mi się rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw. Jak się później okazało, bardzo się myliłam. Finał mocno mnie zaskoczył.

„Naśladowca” to powieść pełna realizmu, z wartką akcją i doskonale wykreowanymi bohaterami. Idealna lektura nie tylko dla miłośników kryminałów. Jeżeli szukacie wielowątkowej, rozbudowanej książki, którą czyta się bardzo szybko, powieść pani Spindler będzie doskonałym wyborem. Z pewnością sięgnę po więcej książek autorki, moje pierwsze spotkanie z jej twórczością uważam za udane. 

Ocena: ✭✭✭✭✭✭✭✭✭✭

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu: