Grimm City. Wilk!

Niedawno zaczęłam czytać serię „Chłopcy” Jakuba Ćwieka i zachwycona tą historią postanowiłam sięgnąć po najnowszą jego książkę „Grimm City. Wilk!” – brutalny kryminał noir z baśniami braci Grimm w tle.

Jakub Ćwiek jest absolwentem kulturoznawstwa na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, zadebiutował w 2005 roku zbiorem opowiadań „Kłamca”, ma na swoim koncie dziewiętnaście książek, liczne opowiadania, scenariusze i artykuły publicystyczne. W swojej twórczości nawiązuje do popkultury, książek, filmów, utworów muzycznych, czy mitologii. W 2015 roku premierę miał wydawany przez Ćwieka miesięcznik „Bangarang Magazine”.

Grimm City to brudne, ponure, spowite mrokiem przez węglowy pył miasto, które wyrosło na ciele pokonanego olbrzyma, jest napędzane jego smolistą krwią. Szerzy się w nim korupcja, przestępczość, przemoc i wszechobecne niebezpieczeństwo, a stróże prawa nie zawsze stoją na jego straży. Jeden z nich, inspektor Wolf – wpływowy i skorumpowany człowiek, zostaje zamordowany we własnym mieszkaniu. W dodatku na scenie przestępczej w Grimm City pojawia się Nowy Gracz. Czy ma on coś wspólnego ze śmiercią Wolfa?

W tych realiach poznajemy Alfreda Moore’a – ubogiego muzyka, który dorabia jako taksówkarz bez uprawnień. W ostatnim czasie w tym mrocznym mieście miało miejsce kilka niewyjaśnionych dotąd bestialskich morderstw dokonanych na taryfiarzach. Jak się niebawem okazuje, w czasie zabójstwa inspektora, Alfie w zastępstwie za swojego współlokatora, który był taksówkarzem, podwoził w rejony zamieszkania Wolfa tajemniczą kobietę odzianą w pelerynę z czerwonym kapturem. Zupełnie przypadkiem zostaje wplątany w całe zamieszanie, tym samym staje się ważnym świadkiem w śledztwie.

Czy zbrodnie dokonane na taksówkarzach mają związek ze śmiercią inspektora? Kim jest kobieta w czerwonym kapturku i co łączy ją z całą tą sprawą? Czy zabójstwo Wolfa było przestępstwem na tle religijnym?

Jedyną postacią, która wzbudziła moją sympatię był właśnie Alfie Moore, choć to bohater wykreowany w typowy dla Ćwieka sposób. Dużo przeklina, potrafi być bezczelny i odszczekać się przy najbliższej okazji, jest bardzo impulsywny. Przy tym posiada poczucie humoru, jest odważny i towarzyski. Ważną rolę odgrywał również agent McShane i inspektor Evans, ale obaj nie różnili się za wiele od muzyka. A szkoda, bo mogli być całkiem interesującymi bohaterami. Zabrakło mi tutaj większego zróżnicowania ich charakterów.

Fabuła mnie nie zachwyciła, a akcja nie porwała. Z każdą kolejną stroną liczyłam na jakiś zwrot wydarzeń, jakieś zaskoczenie. Doczekałam się go dopiero na samym końcu książki. Czy było warto? Z pewnością. Ale powieść tę czytało mi się bardzo długo i ciężko. Dawno nie męczyłam się tak z żadną książką. Język nie był skomplikowany, całkiem przystępny dla czytelnika, mimo to wiem, że Jakub Ćwiek potrafi pisać znacznie ciekawiej, zainteresować już od pierwszych stron. Niestety nie było tak w przypadku „Grimm City”. Wątek kryminalny owszem zajmował pierwsze miejsce, ale sprawy były rozwiązywane przypadkiem, działalność policji mogła zostać pominięta, ponieważ detektywi byli zbyt bierni w swojej pracy.

Konstrukcja świata zasługuje jednak na pochwałę. Sam pomysł umieszczenia Grimm City na zwłokach olbrzyma był świetny. Niestety dla mnie miasto nie miało w sobie ani krzty mroku. Spodziewałam się o wiele więcej budzących grozę opisów. Boga zastąpił wielki Bajkarz, jego kronikarzami byli Wilhelm i Jacob Grimm, tym samym przyjmując rolę ewangelistów, religią zaś stały się znane wszystkim baśnie, na przykład ta o Czerwonym Kapturku, choć w historii Ćwieka nie ma mowy o małej bezbronnej dziewczynce.

Miłośnikom twórczości Jakuba Ćwieka książkę polecę, choć zastrzegam – nie spodziewajcie się kokosów. Zapewne i tak nie przejdziecie obojętnie wobec tego tytułu. Osobom, które nigdy dotąd nie miały styczności z jego książkami, odradzam jej przeczytanie. Zacznijcie od czegoś lżejszego, ponieważ obawiam się, że po lekturze „Grimm City. Wilk!” zrazicie się do wszystkiego, co wychodzi spod pióra autora. 

Ocena: ✭✭✭✭✭✭✭✭✭✭

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu: