Topielice

 

Zaraz po przeczytaniu „Diabelskiego młyna”, a tym samym po nadrobieniu zaległości z cyklu „Stracone dusze”, zabrałam się za lekturę „Topielic”, by kontynuować czytelniczą przygodę z moimi ulubionymi bohaterami wykreowanymi przez Darię Orlicz. Nie byłabym sobą, gdybym nowym czytelnikom bloga nie przedstawiła autorki.

Daria Orlicz to pseudonim pod którym tworzy Katarzyna Misiołek. Na swoim koncie ma już kilka bestsellerowych powieści społeczno – obyczajowych. Od niedawna pisze również kryminały i thrillery psychologiczne. Urodziła się w Krakowie, jest absolwentką Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Przez kilka lat mieszkała w Rzymie. W swoim życiu podejmowała się różnych zajęć, od tłumaczki, przez radiową pogodynkę, do hostessy. Aktualnie w ramach współpracy pisze dla kilku znanych wydawnictw prasowych oraz książkowych. Lubi literaturę, filmy grozy, fantastykę postapokaliptyczną, mroczne thrillery oraz biografie. Ponadto interesuje się turystyką, psychologią, medycyną niekonwencjonalną, a nawet tarotem.

W przeddzień Święta Zmarłych w lasach pod nadmorskim miasteczkiem  znalezione zostają zwłoki kobiety. Dzielnym policjantom udaje się odkryć tożsamość zamordowanej i odnaleźć jej męża. Sprawca jednak wciąż pozostaje na wolności, a z biegiem czasu na jaw wychodzą coraz bardziej druzgoczące fakty z życia małżonków. Kto zabił kobietę i jaki miał motyw?

W opuszczonej szopie znaleziona zostaje całkowicie rozebrana, wyziębnięta nastolatka, której ktoś obciął pukiel włosów. Dziewczyna nie chce powiedzieć, co się wydarzyło ani rodzicom, ani policji, która prowadzi dochodzenie w sprawie. Trudno przerwać jej milczenie i nakłonić ją do złożenia zeznań. Czy nastolatka kryje sprawcę w obawie o kolejny atak na jej godność, zdrowie lub życie?

Kto niepokoi poczytną autorkę romansów, do tego stopnia, że postanawia wyjechać z daleka od miejsca zamieszkania i zaszyć się na zupełnym odludziu, by zaznać odrobiny ciszy i spokoju? Do czego doprowadzi ją spotkanie z siostrą bliźniaczką?

Oprócz wyżej wymienionych wątków, pojawia się też historia ojca i syna, którzy przepadają bez śladu. Czy policji uda się rozwikłać zagadkę ich tajemniczego zniknięcia?

Wydarzenia opisane w książce mają miejsce w listopadzie 2020 roku. Doskonale pamiętamy, że na Wszystkich Świętych zamknięte zostały cmentarze, czego Daria Orlicz nie przemilczała w swojej powieści, wspominając o Akcji Chryzantema, która  miała pomóc ograniczyć straty finansowe sprzedawców kwiatów przy polskich cmentarzach. Listopad zeszłego roku był to również czas protestów kobiet w ramach Ogólnopolskiego Strajku Kobiet przeciwko zaostrzeniu przepisów dotyczących aborcji. Protesty te znalazły odzwierciedlenie na kartach powieści autorki. Tak samo jak trwająca wciąż pandemia. Główni bohaterowie musieli pamiętać o dystansie społecznym i maseczkach, dzięki czemu stali mi się dużo bliżsi, ponieważ czułam, że znajdujemy się w tej samej rzeczywistości. Pandemia istnieje i pewnie jeszcze długo będzie dawać nam się we znaki, dlatego doceniam autorów, którzy nie boją się wprost pisać o jej skutkach, które wpłynęły na nasze dotychczasowe życie.

Daria Orlicz znakomicie łączy ze sobą zagadki kryminalne. Czytelnik zawsze otrzymuje kilka intrygujących wątków, które wydają się nie mieć ze sobą nic wspólnego, po czym autorka sprawnie zbiera je w całość. Każda z opisanych przez nią historii kryminalnych zasługuje na oddzielną książkę, myślę, że niektóre należałoby nieco bardziej rozwinąć, ponieważ pozostawiają ogromny niedosyt.

Bardzo ważnym wątkiem w „Topielicach” jest historia Wojtka Kicińskiego, która sięga okresu dorastania policjanta. Dowiadujemy się, co skłoniło go do wybrania ścieżki zawodowej. Poznajemy jego sytuację rodzinną, a także najbliższego przyjaciela. Towarzyszymy mu podczas radosnych, jak i trudnych chwil, kiedy chłopak borykał się z wieloma wewnętrznymi rozterkami.

Daria Orlicz i tym razem mnie nie zawiodła. Książka trzyma w napięciu do ostatniej strony, choć zakończenie pozostawia lekki niedosyt. Podobno jest to ostatni tom serii „Stracone dusze” i ciężko mi pogodzić się z tym, że już nigdy więcej nie spotkam w książkach autorki moich ulubionych bohaterów. Mam jednak cichą nadzieję, że niektóre postaci przemyci w swoich nowych powieściach.

„Topielice” to kolejny świetny kryminał należący do cyklu „Stracone dusze”, który jednak można bez przeszkód czytać bez znajomości poprzednich części. Wojciech Kiciński staje się w tej części głównym bohaterem, wraz z innymi policjantami musi rozwikłać kilka zagadek kryminalnych. Autorka przybliża czytelnikom sylwetkę Kiciusia, wprowadzając do fabuły mnóstwo retrospekcji. Jestem w pełni zadowolona z lektury tej powieści.

 

Ocena: ✭✭✭✭✭✭✭✭✭✭

Za egzemplarz recenzencki dziękuję księgarni internetowej: