Gałęziste

Artur Urbanowicz to matematyk i informatyk, który wykłada na Uniwersytecie Gdańskim. Swoją przygodę z pisaniem rozpoczął już jako nastolatek. Jest miłośnikiem horroru. Zadebiutował powieścią grozy „Gałęziste”, której akcja toczy się na ziemiach Suwalszczyzny.

Karolina Górska i Tomek Wawrentowicz to para studentów z Warszawy, którzy organizują Wielkanocny wypad we dwoje na Suwalszczyznę. Ich związek ostatnio przeżywa kryzys. Coraz trudniej znaleźć im ze sobą nić porozumienia. Nic dziwnego, w końcu Karolina jest mocno praktykującą katoliczką, która pragnie dochować czystości aż do ślubu, a Tomek zadeklarowanym ateistą, który jak każdy facet ma swoje potrzeby. Wielkanoc spędzona poza Warszawą ma pomóc im dojść do porozumienia. To okazja nie tylko do tego, by zwiedzić ciekawe, nieznane dotąd miejsca, ale i spędzić ze sobą jak najwięcej czasu. Młodzi ludzie już na początku swojej wyprawy doświadczają licznych problemów. Tomek jest cukrzykiem, utrzymanie w prowadzonym przez niego trybie życia odpowiedniego poziomu cukru jest dużym wyzwaniem. Szczególną ostrożność musi zachować zwłaszcza wtedy, gdy prowadzi samochód z włoskimi autostopowiczami. Gdy Tomek wraz z Karoliną docierają do gospodarstwa agroturystycznego w Osinkach, okazuje się, że jego właściciele wyjechali i zapomnieli poinformować o tym parę. W ramach rekompensaty oferują młodym nocleg w gospodarstwie w Białodębach w pobliżu dawnego cmentarza Jaćwingów. Dwójka bohaterów dociera w końcu do celu. A to dopiero początek ich przygód, które niejednokrotnie zjeżą im włos na głowie.

Muszę przyznać, że „Gałęziste” to powieść, której nie czyta się zbyt szybko i łatwo. Odkładałam ją kilka razy i dopiero gdzieś w połowie fabuła wciągnęła mnie na tyle, że zaczęłam czerpać przyjemność z lektury. Myślę, że przyczyną jest dosyć niestandardowy format, w jakim książka została wydana, bardzo dużo tekstu i dosyć mała czcionka, co sprawiało, że niestety wzrok bardzo szybko mi się męczył.  W dodatku ciągle robiłam sobie przerwę, by wygooglować miejsca, które odwiedzali bohaterowie. A jak zaczęłam przeglądać zdjęcia w sieci, to przy okazji odwiedzałam masę innych stron, co pochłaniało tak dużo czasu, że już brakowało mi go na powrót do czytania. Mimo wszystko ostatnie strony powieści dosłownie powaliły mnie na kolana, więc nie żałuję, że sięgnęłam po tę książkę, nawet jeśli z początku mnie nie zaciekawiła. Zakończenie było fenomenalne, niezwykle zaskakujące, a sprawy obróciły się o sto osiemdziesiąt stopni.

„Gałęziste” to thriller osadzony w dość mrocznym klimacie, w którym nie brakuje tajemnic, trudnych do rozwikłania zagadek, niezwykłych zjawisk i mar. Osoby o słabych nerwach z pewnością mogą doświadczyć dreszczyku emocji. Mnie historia nie przestraszyła, ale poczułam pewien niepokój i nie wiem, czy chciałabym w najbliższym czasie wybrać się w rejony Suwalszczyzny. Autor zdecydowanie osiągnął swój cel. W powieści niczego nie brakowało. Artur Urbanowicz doskonale stopniuje napięcie, potrafi zaskoczyć czytelnika nieprzewidywalnymi zwrotami akcji. Posługuje się łatwym w odbiorze językiem, nawiązuje do lokalnych legend, baśni i mitycznych stworzeń. Opis Suwalszczyzny budził grozę, ale jednocześnie niezwykle mnie intrygował. Książka ta okazała się dla mnie strzałem w dziesiątkę.

Powieść pełna jest skrajności. Podobno przeciwieństwa się przyciągają. Może dlatego właśnie Karolina i Tomek zostali parą. Ona spokojna, miła, pomocna, on nerwowy i niecierpliwy. Nic dziwnego, że w ich związku sprzeczki są niemal codziennością.

Główni bohaterowie podczas swojego pobytu na Suwalszczyźnie poznają wiele nowych osób, które mniej lub bardziej wpłyną na ich losy. Czy leśnika Zdancewicza, zaginioną Annę Zawadzką, Natalię Prus z Białodębów, u której zatrzymali się studenci i Andrzeja Roguckiego łączy jakaś tajemnica?

„Gałęziste” to świetny debiut. Książka naszpikowana jest zjawiskami paranormalnymi, które mają miejsce w przepięknych lasach Suwalszczyzny. Istoty nadprzyrodzone (żadne tam wampiry czy wilkołaki), zapomniane legendy, wierzenia, wszystko czego czytelnicza dusza zapragnie. Jeśli jesteście miłośnikami literatury z dreszczykiem, koniecznie musicie zmierzyć się z tą powieścią. 

Ocena: ✭✭✭✭✭✭✭✭✭✭

Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorowi.