Obudź się, Karolino

Książka Aliny Białowąs zaintrygowała mnie swoim tytułem, więc gdy tylko ją zobaczyłam, a później przeczytałam opis, stwierdziłam, że muszę ją przeczytać. „Obudź się, Karolino” to powieść obyczajowa z elementami romansu. Nie spodziewajcie się jednak historii rodem z harlequinów.

Kilka słów o autorce. Alina Białowąs zadebiutowała wydaną w 2012 roku powieścią „Galeria uczuć”. Od kilkunastu lat pisze opowiadania, które można przeczytać w czasopismach dla kobiet. Pisanie sprawia jej ogromną przyjemność od najmłodszych lat, tak samo jak obserwowanie ludzi, a w szczególności kobiecej psychiki.

Karolina jest młodą, dwudziestopięcioletnią bibliotekarką. Zrezygnowała ze studiów psychologicznych na rzecz miłości do książek. Marzy o księciu na białym rumaku, choć doskonale pamięta swój zawód miłosny sprzed lat, który zniechęcił ją do pakowania się w nowe związki. Z ukłuciem zazdrości patrzy na relację między swoimi rodzicami, którzy po tylu latach małżeństwa nadal są w sobie do szaleństwa zakochani i nie kryją się zbytnio z okazywaniem sobie uczuć. To wprawia ją w kompleksy, dziewczyna myśli, że z powodu piegów i rudych włosów żaden mężczyzna nie jest nią zainteresowany. Jej matka ma nieskazitelnie czystą cerę, bez ani jednego piega, dlatego Karolina zaczyna podejrzewać, że być może wcale nie jest jej biologiczną córką. Pewnego dnia w bibliotece pojawia się tajemniczy, przystojny Filip. Oboje wpadają sobie szybko w oko, a ich relacja przestaje być czysto koleżeńska. Karolina wierzy, że szczęście wreszcie się do niej uśmiechnęło, a mężczyzna jest jej przeznaczony. Puszczając uwagi najbliższych mimo uszu, dziewczyna tkwi przy boku ukochanego, nie zauważając żadnych jego wad. Do czego zaprowadzi ją to ślepe zapatrzenie w Filipa?

Karolina ma bardzo wybujałą wyobraźnię i bajkowe spojrzenie na otaczający ją świat. Potrafi mieć duże oczekiwania i być naiwna jak dziecko. Mam wrażenie, że zbliżyła się do Filipa tylko dlatego, że był pierwszym facetem od wielu lat, który zwrócił na nią swoją uwagę. Zrobiłaby więc wszystko, aby tylko nie stracił zainteresowania jej osobą. I rzeczywiście, mężczyzna mógł nią pomiatać i traktować jak rzecz, a Karolina zamiast dać mu w twarz i wrócić do domu, do kochającej rodziny, wolała być jego zabawką. Trudno jest mi zrozumieć jej zachowanie i pobudki, które nią kierowały. Nie jest to postać, która mnie zirytowała, ale wprawiła w osłupienie. Nie mogę pojąć jej uległości mężczyźnie, który nie pogrywał z nią fair. Może dlatego, że sama podchodzę dosyć chłodno i z dystansem do swoich związków, nie mam tak wspaniałej rodziny jak Karolina, ale też nie brakuje mi kompleksów. Mimo to nie lecę na pierwszego lepszego gościa, który się do mnie uśmiechnie i postanowi mnie bliżej poznać. Nie będę jej bronić. Z tą dziewczyną od samego początku jest coś nie tak.

Filip to niezwykle pewny siebie drań, który pod maską porządnego faceta szuka dziewczyny, którą będzie mógł łatwo omamić, a dopiero później pokazać jej swoją prawdziwą twarz. Pewnie wyniósł to zachowanie z rodzinnego domu, ma mocno stukniętych rodziców. Mama uważa, że jej dom jest jej pałacem, a mąż jej królem, co oznacza mniej więcej tyle, co „mój pan i władca”. Nie dziwi mnie to, że i synalek postanowił być jedynym posiadaczem swojej przyszłej księżniczki, zniewolić ją i najlepiej umieścić we własnym zamku, by zrobić z niej swoją służbę.

Wcześniej książka była dostępna jedynie w wersji elektronicznej pod tytułem „Grzeczna dziewczynka”, co idealnie opisywało główną bohaterkę. Miła, zagubiona, naiwna, żyjąca w świecie własnych marzeń Karolina. Pod koniec maja tego roku została wydana przez Wydawnictwo Replika.

Książka jest jedną wielką retrospekcją, która ukazuje perypetie związku Karoliny i Filipa. Pozwala poznać nam trzy różne relacje, trzy różne domy i rodziny oraz problemy, z jakimi ci ludzie muszą się zmagać każdego dnia. Nie wspomniałam wcześniej o babci Karoliny, która skrywa pewną przytłaczającą tajemnicę. Zostanie ona wyjawiona, gdy dziewczyna zacznie poszukiwać prawdy o swoim prawdziwym pochodzeniu.

Autorka posłużyła się prostym, zrozumiałym językiem. Nie mam większych zastrzeżeń, ale nie podoba mi się brak odstępów między akapitami. W jednym zdaniu czytamy, że bohaterka jest w pracy, a w następnym minęło już kilka godzin i szykuje się do spania. Taki ciągnący się przez prawie trzysta stron tekst wprowadza w niektórych momentach chaos. Mimo to książka zainteresowała mnie już od samego początku, a koniec historii był naprawdę trudny do przewidzenia.

„Obudź się, Karolino” jest powieścią, która z pewnością zasługuje na uwagę. Alina Białowąs całkiem nieźle przedstawiła problem wychowawczy wynoszenia z domu pewnych nawyków, które kształtują charakter człowieka i albo uczynią z niego grzeczną dziewczynkę, albo zadufanego w sobie potwora. Książka ta potwierdza regułę, że naszym życiem rządzi przeznaczenie. 

Ocena: ✭✭✭✭✭✭✭✭✭✭

 

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu: