Manga. Nasz cud [tom 1, tom 2]

Natsuo Kumeta jest absolwentką Japońskiej Szkoły Sztuk Pięknych Sendai, zwyciężczynią Nowego Konkursu Rysunkowego Czwartego Tysiąclecia za komiks  „By Silent Festival”, gdzie główną nagrodę ufundowało wydawnictwo Square Enix oraz autorką mangi „Nasz cud”, którą mam przyjemność dla Was zrecenzować. Dziś będzie nietypowo.

W ubiegłym tygodniu otrzymałam dwa tomy mangi, która sukcesywnie tłumaczona jest na język polski. W oryginalne powstało już 14 części, a ich liczba nadal rośnie, choć autorka przygodę z tworzeniem „Naszego cudu” rozpoczęła w 2008 roku.

Harusumi Minami to nastoletni chłopak, uczeń gimnazjum, który na pierwszy rzut oka nie wyróżnia się niczym szczególnym wśród swoich rówieśników. Skrywa jednak pewną tajemnicę. Od najmłodszych lat towarzyszą mu dziwne wspomnienia z ubiegłego wcielenia, w którym był dziewczyną, a dokładniej księżniczką Veronicą z królestwa zwanego Zerestrią. Stąd wzięło się jego zamiłowanie do historii. Doskonale pamięta ustrój polityczny swojego królestwa, jakim była monarchia absolutna. Kojarzy, że poddani wierzyli, iż władza władcy pochodzi od Boga. W dodatku zupełnie obcy język wydaje mu się całkiem znajomy. Wie też, że jako księżniczka poniósł śmierć w wyniku nieoczekiwanego ataku sojuszników. Najbardziej jednak zafascynowany jest magią, którą nauczył się władać w poprzednim wcieleniu. Wieść o tym, że Minami był kiedyś księżniczką szybko rozchodzi się wśród jego szkolnych kolegów, przez co rzecz jasna staje się on obiektem ich drwin. Jedynie jego przyjaciółka Kamioka puszcza wszystkie plotki mimo uszu i trwa u jego boku, ponieważ lubi Minamiego takim, jaki jest. Pewnego razu chłopak postanawia spróbować użyć wspomnianej magii, aby dać drapaka przed swoimi gnębicielami ze starszych klas, z którymi wdał się w bójkę. Ku jego zaskoczeniu, udaje mu się osiągnąć zamierzony efekt, a wykorzystanie magicznej mocy powoduje inwazję niezwykłych zjawisk i zdarzeń.

W liceum Minami próbuje przywołać jak najwięcej wspomnień. W tym celu prowadzi nawet notatnik, w którym je zapisuje. Niestety zapiski trafiają w niepowołane ręce i magia zostaje użyta na terenie szkoły. Wkrótce okazuje się, że niektórzy uczniowie również odzyskują wspomnienia z poprzedniego wcielenia, a notatnik Harusumiego zostaje skradziony.

Pierwszy raz spotykam się z motywem reinkarnacji w mandze, choć wiem, że jest on stosunkowo popularny. Lubię jednak komiksy, które opowiadają o szkolnych perypetiach, a gdy zawierają dodatkowo elementy fantastyczne – tutaj średniowieczne fantasy – można rzec, że jestem wtedy w siódmym niebie.

„Nasz cud” to wciągająca historia. Pierwszy rozdział jest wstępem do fabuły, akcja dzieje się w gimnazjum, kolejne opowiadają już o losach Minamiego w szkole średniej. Przyznam, że wprowadza to małe zamieszanie i można się zagubić. Szkolne kłopoty z chuliganami ze starszych klas, późniejsze miłosne rozterki i wszechobecna magia, sprawiają, że mangę czyta się z zapartym tchem. W dodatku autorka w doskonały sposób wplotła we właściwą fabułę w postaci retrospekcji liczne wspomnienia chłopaka z czasów, gdy był Veronicą, a granica między współczesnością a przeszłością została upłynniona. Krok po kroku zagadki z dawnych czasów zostają rozwiązywane, choć często towarzyszy temu kontrolowany chaos. Wychodzę z założenia, że kolejne tomy odkryją nowe, coraz bardziej zaskakujące tajemnice.

Harusumi Minami zyskał moją sympatię. Pewnie wśród wielu osób wzbudzi litość, z powodu początkowych zatargów, których staje się ofiarą. Dla mnie jest to przede wszystkim inteligentny, pełen uroku chłopak. Pozostali bohaterowie póki co nie zrobili na mnie szczególnego wrażenia, ponieważ było ich zbyt wielu w pierwszym tomie. I choć powtarzają się oni w drugim, to zupełnie inaczej wyglądają obecnie, a inaczej wyglądali w przeszłości. Nie potrafiłam za pierwszym razem skupić na nich uwagi. Zostałam dosłownie zasypana nowymi postaciami uczniów i nie sposób było ich wszystkich zapamiętać. Jeśli chodzi zaś o poprzednie wcielenia bohaterów, nie mamy na szczęście do czynienia z kopiowaniem żywcem ich współczesnych osobowości. Autorka postarała się o urozmaicenie dawnych i dzisiejszych charakterów.

Kreska autorki jest estetyczna i prezentuje się bardzo dobrze, choć nie jest może wyszukana. Z pewnością można jednak dostrzec charakterystyczne elementy, które odróżnią styl Natsuo Kumety od innych mangaków. Bohaterowie mają sympatyczne twarze i proporcjonalne sylwetki. Niestety mniej istotne postaci na pierwszy rzut oka są podobne, mają zbliżone do siebie twarze, fryzury, często w jednakowym odcieniu i trzeba się im bardzo dobrze przyjrzeć, aby wiedzieć, z kim ma się do czynienia. Na uwagę zasługuje za to ich ubiór, mundurki szkolne, zwiewne spódniczki u dziewczyn, sportowe stroje na zajęciach wychowania fizyczne. Najładniejsze jednak są kreacje poprzednich wcieleń, idealnie odzwierciedlające charakter średniowiecznego fantasy. Tła nie zawsze są obecne, ale tam, gdzie występują są różnorakie i dość szczegółowe. Generalnie szata graficzna jest miła dla oka, estetyczna i utrzymana w należytym porządku. Specjalistką od rysunku się nie nazwę, ale nie mam większych zastrzeżeń.

Pod obwolutą polskiego wydania mangi znajdziecie krótki dodatek od autorki, warto do niego zajrzeć. Sama obwoluta prezentuje się schludnie, ma w obu tomach śliczną kolorystykę, choć w przypadku drugiego tytuł komiksu ginie na tle grafiki. W mandze użyto kilku rodzajów czcionek, aby rozróżnić dane kwestie. Tłumaczenie na szczęście pozbawione jest literówek i błędów. Chyba tylko jedna mi się trafiła na oba tomy. Szkolny charakter został zachowany przy użyciu młodzieżowego slangu.

Pozostaje mi mieć nadzieję, że kolejne tomy utrzymają obecny poziom, a fabuła zacznie się kręcić wokół świata Zerestrii, który jest dużo ciekawszy od szkolnych perypetii licealistów, w których życiu pojawia się magia. Jestem ogromnie ciekawa dalszych losów  Minamiego. 

Ocena: ✭✭✭✭✭✭✭✭✭✭

 

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu: