Zatrzymać dzień

Pani Wioletta z Rzeszowa jest mamą Kuby, któremu Internet uratował życie. Postanowiła napisać książkę o historii swojego synka i wszystkich internautach, którzy pomogli uzbierać sumę na leczenie chłopca za granicą, jako przykład tego, że należy walczyć do samego końca i nie wolno bać się poprosić o pomoc. Niestety żadne z wydawnictw nie podjęło się wydania książki, twierdząc, że „słowa matki są zbyt mocne”. Dzięki uprzejmości księgarni internetowej Lovebooks, otrzymałam drogą e-mailową fragmenty historii opisanej przez panią Wiolę, a moja odpowiedź brzmiała następująco:

 

„Zapoznałam się z fragmentami książki pani Wioletty i trudno mi zrozumieć opinie wydawców, którzy uważają, że książka jest «zbyt mocna», cokolwiek ma to oznaczać. Przynajmniej po lekturze wysłanych fragmentów nie mogę podzielić ich zdania. Pani Wioletta opisuje bardzo trudne dla niej chwile realnie, bez zbędnego owijania w bawełnę. I chyba nikogo nie dziwią pojawiające się czasem dosadne słowa matki chorego chłopca. Moim zdaniem, wydawcy nie chcą wszczynać wojny ze służbą zdrowia i jej niedokształconymi przedstawicielami, dla których ważniejszy jest dziś pieniądz, niż zdrowie czy życie pacjenta. Mam poważnie chorego ojca, więc wiem, jaką ciężką drogę musiała pokonać pani Wioletta. I bardzo cieszę się, że chce podzielić się swoimi spostrzeżeniami z resztą społeczeństwa”.

(wcześniejsza wersja okładki)

Kilka dni później otrzymałam papierowe wydanie podpisane przez mamę Kubusia oraz dołączony do niego list, w którym tłumaczy, dlaczego podjęła decyzję o spisaniu swoich przeżyć związanych z chorobą synka.

Kim jest Kubuś? Dziś to trzyletni chłopiec, któremu ludzie o dobrym, szczerym sercu pomogli wygrać z siatkówczakiem i uratowali jego jedno oczko. A wszystko to dzięki zbiórce pieniędzy zorganizowanej w Internecie przez pana Ireneusza Słupskiego. Kubuś zachorował w trzecim miesiącu życia, niestety trzeba było usunąć mu oko. Kiedy choroba zaatakowała drugie, rodzice chłopca postanowili o nie walczyć. Nie poddali się, nie stracili nadziei, dzięki czemu Kuba dzisiaj widzi i wkrótce sam będzie mógł przeczytać książkę, którą napisała jego mama.

A łatwo nie było. Książka nie została poddana żadnej korekcie, żadnym poprawkom przez profesjonalistów. Mimo to zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Przecież pani Wiola nigdy wcześniej nie napisała żadnej książki, a jednak w wyjątkowy sposób przekazała wszystkie emocje, które ogarniały ją w czasie długiej drogi po zdrowie Kubusia. Nieraz zakręciła mi się łza w oku. Przepiękna opowieść, która jest w stanie zmiękczyć najtwardsze, najbardziej obojętne na cierpienie innych, serca. W książce zamieszczone zostały liczne zdjęcia, które dokumentują przebieg leczenia Kuby. Pani Wiola dołączyła również wiele wspaniałych komentarzy napisanych przez użytkowników Facebooka na stronie Stracił już Oko, Ratujmy Drugie. Książka została podzielona na dwie części i autorem właśnie tej drugiej jest pan Ireneusz Słupski. Jedyne, co o tej części napiszę, to że dała mi pozytywnego kopniaka do działania, którego potrzebowałam od wielu miesięcy. Teraz będę dawać z siebie tyle, ile danego dnia będę mogła, a pierwsze efekty będę mogła podziwiać już niebawem. Lepsze trochę niż nic.

W książce znajdziesz 1 dolar USD, jego równowartość przekaż dzieciom, które tych pieniędzy potrzebują. Jeżeli możesz, dorzuć coś od siebie. Możesz wybrać dowolną osobę, dowolną fundację i dowolny sposób płatności. Ja już pomogłam. Teraz Twoja kolej. Mnożenie lepsze niż dodawanie.

Chciałabym odpowiedzieć na pytania odnośnie książki, które pani Wiola zawarła na stronie na Facebooku. Ale na pytanie, czy jest dla mnie pozytywna, czy negatywna już udzieliłam odpowiedzi powyżej. Czy powinni się starać o to, by ukazała się w księgarniach? Oczywiście, jak najbardziej! Głęboko wierzę w to, że znajdzie się wydawca, który nie poskąpi pieniędzy na jej wydanie i dystrybucję. Co mi się podoba, a co nie? Dla mnie ta książka jest przede wszystkim autentyczna. I to wystarczy. Nie oczekuję powieści dopracowanej idealnie pod każdym możliwym względem. Oczekuję realizmu, a tego jest tu pod dostatkiem. W książce przedstawione są najważniejsze wartości, grzechem jest mówienie o ich braku.

Gdzie możecie zdobyć egzemplarz dla siebie?

Książka dostępna jest na stronie: www.podajdalej.net oraz na allegro: http://allegro.pl/jak-internet-ratowal-kube-ksiazka-i6526817520.html

Dochody z jej sprzedaży przekazane zostają innym dzieciom, które chcą widzieć świat. Dla Amelki przeznaczone zostało 6500 zł, a dla Tomka 1500 zł. Pilnie potrzebne są pieniądze dla Oli, która musi wyjechać do dr Abramsona w USA, tam gdzie był leczony Kubuś. Tutaj można ją wesprzeć: http://www.siepomaga.pl/amelia-dobek

„Jak Internet uratował Kubę” to książka o pomaganiu, o nieustającej walce, a przede wszystkim o wielkiej miłości, nie tylko matki do swojego dziecka, ale o miłości do bliźniego. Dowiesz się, jak nieść pomoc, a także jak pomoc uzyskać, gdy to właśnie Ty lub ktoś z Twoich bliskich znajdzie się w trudnej sytuacji. Przeczytaj, pomagaj, Podaj Dalej. 

Ocena: ✭✭✭✭✭✭✭✭✭✭

Za egzemplarz recenzencki dziękuję księgarni internetowej: